“นักเรียนทำความเคารพ” เสียงโต้ง หัวหน้าห้องชั้น ม. 2/2 บอกให้ทุกคนทำความเคารพ
“ขอบคุณครับ คุณครู” ทุกคนทำความเคารพ
ในขณะที่ทุกคนเตรียมตัวเก็บของใส่กระเป๋ากลับบ้าน
“ไอ้โต้ง กูลงไปรอข้างล่างนะ” เสียงเกม เพื่อนร่วมชั้นของโต้ง บอกโต้ง
โต้งกับเกมเป็นเพื่อนกันได้ไม่นานตั้งแต่ขึ้น ม.2 เนื่องจากบ้านอยู่ใกล้กัน ทุกๆวันเลยได้กลับบ้านด้วยกันตลอด
แต่วันนี้โต้งต้องเข้าประชุมรวมคณะกรรมการของห้อง จึงต้องอยู่กับเพื่อนอีก 10 คน ที่เป็นคณะกรรมการ
“เอ้าๆ อยู่ในที่ประชุม ปิดเสียงมือถือกันด้วย” เสียงโต้งบอกเพื่อนๆ จากนั้นการประชุมก็เริ่มขึ้น
โรงเรียนของที่โต้งเรียนอยู่ไม่ใหญ่มากนัก
ตึกที่เรียนอยู่ก็มีอยู่แค่ 4 ชั้น ซึ่งห้องเรียนของพวกเขาอยู่ชั้น 3
เมื่อโต้งกับเพื่อนอีก 10 คน ประชุมเสร็จ ก็เป็นช่วงเวลาเกือบบ่าย 3 แล้ว
โต้งกับเพื่อนๆ พากันเดินลงจากตึก โต้งมองออกไปด้านนอกของตึกผ่านหน้าต่าง ฟ้าเริ่มมืดครึ้ม ทำท่าเหมือนฝนจะตก
แต่ก็ยังมีนักเรียนวิ่งเล่น เตะบอลอยู่ที่สนามด้านล่างอยู่เต็มสนาม
เมื่อถึงชั้นล่าง โต้งจึงโทรศัพท์หาเกม
“เกม มึงอยู่ไหนวะ ฝนทำท่าจะตกแล้ว รีบกลับก่อนเหอะ” โต้งพูดกับเกม
“ตอนนี้กูอยู่ที่ข้างๆ สนามบอลด้านหน้าตึก” เกมพูดจบ
เมื่อวางหูโทรศัพท์เท่านั้น ฝนที่ทำท่าจะตก ก็เริ่มตกลงมาปรอยๆ
เด็กๆที่เตะบอลอยู่กลางสนาม เริ่มวิ่งกรูกันเข้ามาหลบกันใต้ตึก บ้างก็รีบเก็บข้าวของออกจากโรงเรียนเพื่อกลับบ้าน
โต้งยืนมองหาเกมสักพัก เกมก็เดินมาหา
“รีบกลับก่อนมันจะตกหนักกว่านี้เหอะ” เกมพูด
แค่สิ้นคำพูด ฝนก็ตกหนักทันที
“ชิบหายละ กลับไม่ได้แล้วไงละมึง” โต้งพูด
โต้งและเกมอยู่ใต้ตึก กับเหล่านักเรียนอีกหลายคน มีทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องเต็มไปหมด
“เห้ย ไอ้โต้ง ไอ้เกม ติดฝนเหมือนกันหรอวะ” เสียงของบอล เพื่อร่วมชั้นอีกคนตะโกนมา เสียงแทรกกับเสียงของฝนที่ตกลงมา
“เออเดะ ไอ้โต้งเนี่ยแหละ เสือกมาประชุมอะไรวันนี้ก็ไม่รู้” เกมแซวโต้ง
“อะไรวะ มึงอะแหละ ที่ช้า กูโทรหามึงตั้งนานละ” โต้งเริ่มตอบกลับ
“เออๆๆ ช่างมันเหอะ งั้นมาหาอะไรรอฝนหยุดก็แล้วกัน” บอลพูด
จากนั้นบอลก็พาโต้งกับเกมเดินไปที่โต๊ะ บริเวรที่เพื่อนๆคนอื่นที่ติดฝนเช่นกันนั่งอยู่
“โห อยู่กันครบเลยนะมึงทีนี้” เกมพูดกับเพื่อนคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่อีก 7 คน
“กูว่า บรรยากาศอย่างนี้ นั่งเล่าเรื่องผีกันดีมั้ยวะ ขำๆ” บอลพูดขึ้นมา
“เอาดิ ตอนนี้ยังไม่เย็นเท่าไหร่ เล่าได้” เพื่อนอีกคนในกลุ่มพูดขึ้น
“งั้นกูเล่าก่อนละกัน” บอลคนที่คิดอยากจะเล่าเรื่องผีอยู่แล้ว ก็เป็นคนตั้งใจอยากจะเล่าก่อน
ทุกคนเปลี่ยนจากนั่งบนโต๊ะ มานั่งที่พื้น เนื่องจากบอล เกม และ โต้งมา ทำให้ที่นั่งไม่พอ
“เรื่องที่กูจะเล่าเป็นเรื่องของที่นี่แหละ มึงรู้มั้ยว่าทำไมตึกนี้ถึงปิด ไม่เกินหนึ่งทุ่มทุกครั้ง” บอลถาม
ทุกคนทำหน้าสงสัย เพราะว่าไม่มีใครรู้คำตอบ
“เพราะว่า ที่นี่อะ หลัง 1 ทุ่ม จะมีคนเห็นผู้หญิงชอบเดินไปเดินมาอยู่บนตึก ชั้น 2 หลายคนบอกว่าเป็นวิญญาณ หลายคนบอกว่าเป็นแม่บ้านเดินตรวจตึก ซึ่งมีหลายครั้งที่ยามเฝ้าประตู มาเดินตรวจเห็นบ่อยๆ แต่ไม่กล้าทำอะไร เค้าเลยรีบปิดประตูก่อน 1 ทุ่ม เพราะว่าเกิน 1 ทุ่ม ไม่มีใครกล้ามาปิดประตู เพราะกลัวว่าจะเจอผู้หญิงคนนั้น”
ทุกคนเริ่มขนลุก และเริ่มนั่งล้อมวงเข้ามาใกล้กันเรื่อยๆ บอลเริ่มเล่าต่อ
“แต่ก็อย่างว่าอะ มันเลยมีเด็กอยากรู้อยากเห็น จับกลุ่มมากับเพื่อน มายืนดูตรงประตู ปรากฏว่า ทั้งกลุ่มเห็นเป็นเหมือนเงาๆ เดินไปเดินมาบนตึก เลยเอาไฟฉายมาส่งขึ้นไปบนตก จากข้างล่าง พอส่องขึ้นไปเท่านั้นแหละมึง ก็เห็นเป็นผู้หญิง ใส่ชุดภารโรง ยืนอยู่นิ่ง แล้วค่อยๆ หันหน้าออกมามองเด็กเหล่านั้น เด็กมันเลยถามว่า ทำไมน้ายังไม่กลับ ที่นี่เค้าปิดตึกทุ่มนึงนะน้า แค่นั้นแหละมึง ผู้หญิงคนนั้นเดินทะลุหน้าต่างออกมาด้านนอก ล่วงลงมานอนอยู่บนพื้นตาจ้องไปที่เด็กกลุ่มนั้น เด็กมันตกใจ พากันวิ่งหนีไม่ทันเลยละมึง”
“เห้ย เดินทะลุที่กั้นหน้าต่างเลยหรอวะ แต่โรงเรียนเรามีประวัติภารโรงเสียชีวิตที่ไหนวะ ไม่เคยได้ยิน” เกมพูด
“ไม่นะ” เสียงเพื่อนอีกคนพูดขึ้น
“กูรู้มาว่า ตึกเราอะมีคนนึง เป็นผู้หญิง เขาเช็ดกระจกอยู่เนี่ยแหละ เมื่อก่อนกูได้ยินมาว่า ตึกมันไม่ได้ปิดตอน 1 ทุ่ม ดึกๆ ยังมีอาจารย์หรือภารโรงเดินในตึกอยู่เลย แล้วก็มีภารโรงตกลงมาจากชั้น 2 ตายค่าที่”
เปรี้ยง!!! เสียงฟ้าผ่าดังขึ้น ทำเอาทุกคนตกใจกลัวขึ้นมาทันที
“เห้ยๆๆ ไม่เอาละ เปลี่ยนๆๆๆ ไม่เอาเรื่องผีละ กูกลัว” โต้งพูดขึ้น
“เออ ดูดิ กูตกใจหัวใจเกือบวาย หาอย่างอื่นๆ” เพื่อนอีกคนสำทับขึ้นมา
“เล่นซ่อนแอบมั้ย” บอลชวนเล่นซ่อนแอบต่อ
“ฝนตกอย่างนี้ มึงจะให้ไปแอบที่ไหน” เกมต่อว่าบอลขึ้นมา
“ก็เล่นในตึกเนี่ยแหละ” บอลตอบ
“มึงเพิ่งจะเล่าเรื่องผีไป เสือกจะมาให้เล่นซ่อนแอบในตึก ใครจะไปกล้าวะ” เกมพูดขึ้นอีกครั้ง
“มึงบ้าเปล่า นี่พึ่งจะบ่าย 3 ยังไม่ 4 โมงเลย เล่นเสร็จฝนหยุดตก ก็กลับพอดี มึงจะกลัวอะไรวะ คนในตึกก็มีเยอะแยะ” บอลว่าเกม
“เออวะ ฮาๆๆ ฟ้ามันมืดกูไม่ได้ดูเวลานิหว่า กูลืม” เกมพูด
“เออ งั้นเล่นบนตึกเนี่ยแหละ มึงอะเรื่องมากเป็นคนหาเลยไอ้เกม คนอื่นก็ซ่อน” บอลพูดพร้อมชี้ไปที่เกม
“โห่อะไรวะ เล่นกันในตึกให้กูหาคนเดียว เอาเปรียบนี่หว่า” เกมพูด
“งั้นมึงก็เอาไอ้โต้งไปช่วยหาละกัน ฮาๆๆ มึงนับ พวกกูจะได้ไปซ่อน” บอลพูดพร้อมกับหัวเราะเล็กน้อย
ทุกคนเลยเล่นซ่อนแอบกันในตึก ฝนก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกเลย เมื่อเวลาผ่านไปถึง 4 โมงกว่าๆ ทุกคนก็เล่นไปได้ 2-3 ตาแล้ว
“เห้ย กูว่าตาต่อไปอะ ใครโดนหาเจอเป็นคนแรกโดนลงโทษดีกว่าปะวะ ฮาๆๆ” บอลเสนอความคิดนี้ขึ้น
“ลงโทษอะไรวะ” เพื่อนคนอื่นถามขึ้นมา
อ่านต่อ ซ่อนแอบเป็นเหตุ คืนที่2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น