ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งเวลาเย็นๆ 16 นาฬิกาเห็นจะได้ เนื่องจากวันรุ่งขึ้นเป็นวันสอบแอดมิชชั่นเข้ามหาวิทยาลัย
จึงได้มีเด็กนักเรียนหลายคนได้มานั่งอ่านหนังสือกันที่ห้องสมุดชั้น 3 ของโรงเรียน
และได้มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งเป็นเพื่อนกัน 5 คน กำลังนั่งอ่านหนังสือ
“เห้ย พุ่งนี้สอบเสร็จแล้ว ไปเล่นเกมกันให้หนำใจเลยนะเว้ย” ต็อด หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น
“กูกลัวจะเล่นแล้วไม่หนำใจอะดิวะ เจอข้อสอบ ฮ่าๆๆ” บูม เพื่อนของต็อดพูดต่อ
“อะไรว้า เมิงอย่าไปกลัวดิ” เมย์ ผู้หญิงในกลุ่ม พูดต่อ
“โหใครจะไปเก่งเหมือนเธออะ สบายแล้วดิ อ่านจบไปหนึ่งรอบแล้ว ติวก็ไม่ติว” บูมบอก
“เออ ติวเลยๆ เนี่ยเหลืออีกนิดเดียวเอง จะได้หัดทำโจทย์ เรากลัวไม่ได้เรียนต่อนะเว้ย” ต็อดพูดขึ้น เพื่อให้เมย์ติว
“ไอต็อด ถ้าเมิงให้เมย์ติวนะ กูอ่านเองดีกว่า เมย์เคยติวรู้เรื่องที่ไหน แต่คะแนนออกมาดีตลอด ตอนสอบอะ”
ทีนี้ เอ็ม เพื่อนอีกคนแซวเมย์บ้าง
“พวกเมิงจะอะไรกันนักวะ กูอ่านไม่รู้เรื่อง อ่านต่อๆ พรุ่งนี้สอบแล้ว”
ผู้หญิงที่เงียบมาตั้งแต่แรก เพชร ออกเสียงห้าว กล่าวปิดท้ายก่อนทุกคนจะอ่านต่อ
จากนั้นทุกคนก็อ่านหนังสือกันต่อไป แต่เพราะเมย์อ่านหนังสือเสร็จไปแล้วทบทวนโจทย์เสร็จแล้ว
ก็อ่านหนังสืออื่นๆ ในห้องสมุดเล่มอื่นๆ จนไปเจอเล่มนึงเข้า
“ประวัติของโรงเรียน” เมย์จึงคิดว่าจะนั่งอ่านเล่นๆไปพราง
เมื่อเวลา 5 โมง ฟ้าเปลี่ยนจากสีฟ้าเป็นสีส้มทำท่าว่าพระอาทิตย์จะลงจากท้องฟ้า แล้วให้พระจันทร์ขึ้นมาแทน
“นักเรียนคะ ใครออกคนสุดท้ายปิดห้องด้วยนะคะ ครูกลับก่อน แล้วอย่ากลับดึกกันนะคะ พรุ่งนี้สอบรีบๆกลับด้วย”
คุณครูผู้คุมห้องสมุด พูดก่อนออกจากห้องสมุดไป
นักเรียนเริ่มทยอยกันกลับ จนเหลือกลุ่มสุดท้ายคือกลุ่มต็อด
“เห้ย เราจะกลับกันยัง กลับไปอ่านต่อที่บ้านก็ได้ โรงเรียนดึกๆ อะ น่ากลัวนะเว้ย” เอ็มพูดขึ้น
“โหย เมิงจะกลัวอะไรวะ อยู่นี่แหละ อยู่บ้านกูไม่มีหนังสืออ่าน อยู่นี่มีหนังสือ พรุ่งนี้จะได้มีอะไรไปสอบบ้าง”
เพชรพูดขึ้นทำให้ทุกคนยังคงตั้งใจอ่านหนังสือต่อไป
“แอ๊ด แอ๊ด” เสียงดังขึ้นจากชั้นบน เนื่องจากตึกโรงเรียนพื้นเป็นไม้ เวลาเดินบางครั้งจึงมีเสียง แอ๊ด
“เห้ย เสียงอะไรวะ” ต็อดพูดขึ้น
“ภารโรงมั้ง นี่ก็ 6 โมงแล้วนิ คงจัดห้องสอบสำหรับพรุ่งนี้อยู่” บูมพูดขึ้น
ทันทีที่หันไปเห็นเมย์อ่านหนังสืออย่างขะมักเขม้น แต่ไม่ใช่หนังสือเรียน
“เมย์อ่านหนังสืออะไรอยู่อะ” บูมถาม
“อ๋อ อ่านหนังสือประวัติโรงเรียนอะ” เมย์ตอบ
“โห สบายเลยนะ นั่งอ่านหนังสืออื่นชิลเลย” ต็อดรีบแซวเมย์ทันที
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ซึ่งเป็นโทรศัพท์ของเมย์ เมย์จึงรับและคุย
“ฮัลโหล อ่าหนังสืออยู่คะ” เมย์พูดแล้วเว้นช่วงสักพัก
“คะพ่อ อ่านจะเสร็จแล้วคะ จะรีบกลับคะ” จากนั้นเมย์ก็วางสาย
“กลับยังอะ” เมย์ถามทุกคน
“ขออีกนิดนึง อ่านจะจบเล่มแล้วเนี่ย” เพชรตอบ
ทุกคนอื่นหนังสือต่อ ตอนนี้ก็เป็นเวลา 6.30 แล้ว แต่ไม่มีใครมีทีท่าว่าจะกลับเลย เมย์จึงพูดขึ้นว่า
“กลับเหอะทุกคน ดึกแล้ว” เมย์พูด
“โห รีบหรอ” เอ็มจากที่เงียบมานาน เนื่องจากอ่านหนังสือแล้วไม่เข้าใจ จึงพูดแบบใส่อารมณ์
“ป่าว แต่มันดึกแล้ว เนี่ยเราอ่านหนังสือประวัติโรงเรียนแล้วเราว่า เรากลับกันเถอะ” เมย์พูดต่อ
“ทำไมอะ หนังสือมันบอกให้รีบกลับหรอ” ต็อดพูด และคนอื่นๆ ก็หัวเราะขึ้น
“เราไม่ได้พูดเล่นนะเนี่ย กลับเถอะ” เมย์พูดย้ำอีกครั้ง
“แหมะถึงกะ เอาหนังสือมาอ้างเชียว อยากกลับขนาดนั้นเลยหรอ หนังสือมันว่าไงอะ” เพชรสาวห้าวของกลุ่มพูด
“ก็ หนังสือบอกว่า โรงเรียนเรามีผู้หญิงตายที่ตึกนี้ และเราก็เคยได้ยินมาว่ากลางคืนก็มีคนชอบเห็นผู้หญิง เดินไปมาบนตึก
ใส่ชุดขาว เนี่ยตรงกันเลย หนังสือก็บอกว่ามีคนตาย” เมย์พูด
“โห แต่งเป็นเรื่องเชียว อยากกลับก็กลับไปก่อนเลยไป ฮ่าๆๆ” ต็อดพูด
“อืมๆๆ พวกแกก็รีบกลับละ” เมย์พูดพร้อมกับเปิดประตูออกไป
“เห้ย ไปจริงหรอวะนั่น แล้วใครจะช่วยสอนทำโจทย์อะ โอ้ย ไอบูมไปตามเมย์มาดิ บอกว่าพูดเล่น”
ต็อดพูดพร้อมกับดันตัวบูมที่นั่งข้างๆ ให้เดินออกไป
แต่บูมกว่าจะออกไปได้ ก็เถียงอยู่กับต็อดว่าใครจะไปตามอยู่นานพอสมควร
บูมเปิดประตูออกมาซึ่งเป็นประตูเลื่อน พบว่าข้างนอกมืดมากเพราะเวลานั้นเป็นเวลาเกือบ 1 ทุ่มแล้ว แต่ตึกยังคงเปิดไฟอยู่
เมื่อออกมาจากห้องจะเป็นทางยาวสองไปได้สองทางคือซ้ายและขวา ซึ่งตึกมีบันไดลงได้ทั้งสองทาง
เมื่อมองไปทางขวา จึงเห็นเมย์กำลังเดินลับเสาลงบันไดไป
“เมย์ เมย์ เดี๋ยวก่อน” บูมตะโกนเรียกเสียงดังลั่นไปทั้งชั้น
บูมรีบวิ่งตามไป ทันที
“เห้ยไอบูม โห่ ไม่ปิดประตูเลย” ต็อดพูดขึ้น เมื่อเห็นบูมวิ่งไป แล้วเดินไปปิดประตู
บูมตะโกนเรียกเมย์ เมื่อวิ่งถึงบันได ก็เห็นเมย์ยืนอยู่ตรงหน้าห้องน้ำของชั้นสองพอดี
“มีอะไรหรอบูม” เมย์พูด
“ทุกคนบอกว่าให้เมย์ช่วยไปติวให้หน่อย นะๆๆ พรุ่งนี้จะสอบแล้ว ช่วยติวโจทย์หน่อย” บูมพูดกับเมย์
“อ่าๆ อืมก็ได้ งั้นเราขอเข้าห้องน้ำก่อน” เมย์พูดกับบูมจากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องน้ำหญิง
ซึ่งเป็นห้องที่เข้าไปแล้สจะเป็นห้องสุขาย่อยๆ อีก 2 ห้อง
“เย้ๆๆ เมย์น่ารักมากเลย” บูมพูดเพื่อให้เมยรู้สึก อยากกลับไปติวโจทย์เพื่อนๆ
บูมรอสักพัก จึงเดินไปหน้าห้องน้ำชั้นสอง
“เมย์เสร็จยัง ทุกคนรออยู่นะ” บูมตะโกนเรียกจากหน้าห้องน้ำ
“รอแปบ” เมย์ตอบ
ในขณะที่ภายในห้องสมุดนั้น ทั้งสามคนกำลังนั่งอ่านหนังสือกันอยู่อย่างขมักเขม้น
“ทำไมไปตามนานจัง มันกลับบ้านไปแล้วปล่าวเนี่ย” ต็อดพูดขึ้น
“เออ ไปดูมันหน่อยมั้ย” เพชรพูด
เมื่อต็อดลุกขึ้นกำลังจะออกไปตาม
“ครึดๆๆ” เสียงเลื่อนเปิดประตูเปิด
“แหมะใจน้อย รีบปลีกตัวกลับก่อนเลยนะ” ต็อดพูดพลางมองไปที่คนที่ยืนอยู่ที่ประตูนั้น คือเมย์
“ก็เราได้ยินเสียงบูมเรียกเรา เราเลยขึ้นมาดูไง ตกลงนี่ไม่ได้แกล้งเราเล่นใช่มะ” เมย์พูดขึ้น
“อ้าวก็บูมไปตามเมย์ไม่ใช่หรอ” ต็อดพูด
“ได้ยินเสียงอะ แต่ไม่เห็นบูมเลย” เมย์ที่หน้าประตูพูด
“เอ๊ะ ก็เมื่อกี้บูมมันวิ่งตามเมย์ไปนะ” แล้วต็อดก็ชี้นิ้วไปทางบันไดขวาของตึก
“ป่าวนะ เมื่อกี้เราลงบันไดฝั่งซ้าย” เมย์พูดขึ้นมา พร้อมกับความงุนงงของทุกคนว่าบูมตามใครไป
ทางด้านบูมที่รอเมย์อยู่รู้สึกว่าเมย์เข้าห้องน้ำนานมาก จึงตะโกนเรียก
“เมย์ เป็นไรหรือปล่าว ทำไมนานจัง” บูมตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ แต่ไม่มีเสียงตอบออกมา
“เมย์... อย่าแกล้งเรานะ ไม่งั้นเราเข้าไปจริงๆนะ” บูมพูด
บูมกลัวว่าเมย์จะเป็นอะไรไป บูมค่อยๆ แอบอยู่ข้างทางเข้าห้องน้ำ แล้วค่อยๆ เอาตามองเข้าไป เพราะบูมไม่อยากเข้าห้องน้ำหญิง
เมื่อสายตาบูมเข้าไปในห้องน้ำ พบว่ามีประตูบานหนึ่งของห้องสุขากำลังค่อยๆแง้มออก
และเห็นดวงตาแอบมองออกมาจากช่องเล็กๆ ของประตูที่แง้มอยู่เช่นกัน
“เมย์ ไม่เล่นนะ ออกมาเถอะ เป็นอะไรหรือปล่าว” บูมพูด
“ปั้ง!!! ”ประตูก็เปิดออกอย่างแรง บูมตกใจมากเมื่อเห็นศพผู้หญิงใส่ชุดขาว
ไถลจากประตูมาหยุดอยู่ตรงหน้าบูม ใบหน้าจ้องมองบูมขนัด!!!!
“อ้า อ้า อ้ากกกกกก” บูมร้องลั่นออกมา
ใบหน้าที่มองบูม ค่อยๆฉีกยิ้มออกจนปากถึงใบหู เสียงหัวเราะออกมาดังขนัด จากนั้นบูมก็เป็นลม สลบไป...
“ไอบูม!!! ไอบูม ตื่นดิวะ” เสียงเรียกของต็อด เรียกบูม
เมื่อบูมลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองอยู่ที่ห้องสมุด แล้ว เพชรกำลังเอายาดมมาจ่อที่จมูกของบูม บูมยังคงรู้สึกเบลอๆ ภาพที่มองยังรู้สึกว่าไม่ชัด
“บูมเป็นอะไรมั้ย” เสียงเมย์ถาม
บูมตกใจ สะดุ้งทันที
“เมย์!! นี่เธอเป็นคนใช่มั้ยเนี่ย” บูมรีบลุกขึ้นมานั่ง แล้วพูดขึ้นทันที
“เอ้า ไอนี่ เมิงเป็นลมแล้วสติเสียป่าวเนี่ย” เพชรพูดขึ้น
“ก็เราเห้นเมย์เข้าห้องน้ำ แล้ว... แล้วเมย์ก็กลายเป็นศพ กลิ้งไถลออกมาจากห้องน้ำอะ” บูมพูด
“เห้ย เรายังไม่เจอบูมเลยนะเมื่อ เรายังไม่ได้เข้าห้องน้ำเลย” เมย์รีบพูดขึ้นทันที
“แต่... แต่เราคุยกับเมย์ด้วยนะ เห้ยกลับบ้านกันเหอะ ไม่ไหวแล้วอะ” บูมพูดพร้อมกับเก็บของเข้ากระเป๋า
“เอาแล้วไง เออๆๆ กลับก็กลับ พรุ่งนี้จะสอบแล้ว ยังต้องมาเจอเรื่องผีอีก” เอ็มพูด
“งั้นเมย์เดินไปปิดไฟนะ” เมย์พูดพร้อมเดินไปมุ่งหน้าไปที่ห้องเล็กในห้องสมุดซึ่งมีสวิทส์ไฟอยู่
จากนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น มันเป็นเสียงข้อความเข้ามือถือของต็อด
ต็อดหยิบมือถือขึ้นมา และงง เพราะเบอร์มือถือที่ส่งมาคือเบอร์เมย์
อ่านต่อ ประสบการณ์หลอนๆในโรงเรียน คืนที่สอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น